Uchwała Nr ZO 65/19/39u w sprawie reklamy radiowej Euronet „Promocja na duże AGD”

Uchwała Nr ZO 65/19/39u

z dnia 23 maja 2019 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie sygn. akt:

KER/62/19

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

1) Andrzej Garapich – przewodniczący,

2) Beata Cywińska-Durczak – członek,

3) Maciej Korobacz – członek,

na posiedzeniu w dniu 23 maja 2019 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/62/19 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie radiowej Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia

oddalić skargę.

 

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/62/19.

Przedmiotem skargi była reklama radiowa promocji „Do 1500 zł rabatu na zakup min. dwóch produktów z wybranego dużego AGD” dostępnej w sieci sklepów EURO i na portalu www.euro.com.pl.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

„Treść skargi: Przedmiotem skarżonej reklamy jest promocja „Do 1500 zł rabatu za zakup min. dwóch z wybranego dużego AGD”. Polega ona na tym, że osoba, która na warunkach opisanych w Regulaminie Promocji dokona zakupów określonych produktów promocyjnych za co najmniej 1000 zł, może otrzymać rabat w wysokości 100 zł. Wskazany rabat wzrasta wraz ze wzrostem wydatków, tj. wydanie 2000 zł oznacza przyznanie rabatu w wysokości 200 zł itd. Limit rabatów wyznacza kwota 15.000 zł, od której rabat przysługuje w stałej wysokości 1500 zł.

Skarżona reklama nie zawiera jednak żadnych informacji dotyczących maksymalnej wysokości oferowanego rabatu. Zawiera ona jasny komunikat: „Zgarnij rabat za 100 zł za każde wydane 1000 zł”. Jedyne zastrzeżenie stanowi informacja, że promocja dotyczy dużego AGD, zaś skorzystanie z niej jest możliwe w przypadku zakupu minimum dwóch produktów. Reklama zawiera więc bardzo poważne przemilczenie, dotyczące ograniczonego charakteru promocji.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że reklama jest sprzeczna z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 KER) ponieważ informuje o zasadach promocji w sposób wybiórczy. Wprowadza ona ponadto konsumentów w błąd co do istotnej cechy reklamowanej promocji – możliwej wysokości oferowanego rabatu (art. 10 ust. 1 pkt 1) KER). Sugeruje bowiem, że możliwy do uzyskania rabat może być dowolnie wysoki, jeśli tylko klient dokona zakupów stanowiących wielokrotność tysiąca złotych. Reklama pomija, że maksymalny rabat jaki można uzyskać wynosi 1500 zł.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, zgodnie z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:

a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

„W imieniu mojego Mocodawcy, Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (Skarżony), odpis pełnomocnictwa w załączeniu, wobec zawiadomienia Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy datowanego na 21 marca 2019 r., o skardze konsumentów przeciwko Skarżonemu, realizując przysługujące Skarżonemu uprawnienie do ustosunkowania się co do treści skarg konsumenckiej, wnoszę o:

– oddalenie w całości skarg konsumenckich z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy z dnia 19 stycznia 2018 r. (Kodeks), w szczególności art. 10 ust. 1 pkt a) oraz art. 2 ust. 1.

UZASADNIENIE

W uzasadnieniu powyższego wskazuję, co następuje:

[Podstawy prawne wniosku o oddalenie skargi]

Ogólne, powszechnie wiążące zasady reklamowania produktów określone są w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 r., (dalej: uznk). Wprowadza ona do prawa polskiego pojęcie czynu nieuczciwej konkurencji, którego dopuszcza się przedsiębiorca reklamujący swoje towary czy usługi, ewentualnie agencja reklamowa, która reklamę wykonała. W świetle uznk, czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:

a.       reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;

b.       reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;

c.       reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;

d.       wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;

e.       reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.

Ponadto, zasady dotyczące reklamy zostały precyzyjnie uregulowane przez Radę Reklamy w Kodeksie Etyki Reklamy z dnia 10 marca 2014 r. (dalej: Kodeks), w niniejszej sprawie znaczenie mają dwa uregulowania Kodeksu, tj.:

art. 10 ust 1. a)

1. Ponadto reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:

a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;

art. 2 ust 1

1.Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Już na wstępie odpowiedzi stwierdzić należy jednoznacznie, że Spółka nie naruszyła żadnych przepisów powszechnie obowiązującego prawa w zakresie reklamy promocji „Do 1500 zł rabatu za zakup min. dwóch produktów z wybranego dużego AGD” (dalej: Promocja) oraz zasad Kodeksu, a zarzuty skarżącej są całkowicie pozbawione podstaw. Regulamin promocji był ogólnodostępny, a Spółka w żadnym zakresie nie wprowadzała klientów w błąd. Co więcej z samej treści skargi wynika, że skarżący zapoznał się z listą produktów objętych promocją (stanowiącą załącznik nr 1 do regulaminu), co oznacza że: 1) z łatwością regulamin odnalazł w podanym przez Skarżoną miejscu, 2) zapoznał się z nim, 3) pozostali konsumenci mogli również zapoznać się z jego treścią.

Ponadto skarga nie wskazuje jakie interesy skarżącego konsumenta zostały naruszone. Konsument nie wskazuje jakich zakupów planował dokonać i w jaki sposób reklama wprowadziła go w błąd uniemożliwiając zakup w ramach akcji promocyjnej na duże AGD.

[brak możliwości wprowadzenia w błąd przez sformułowanie duże AGD]

Produkty objęte Promocją były wymienione w formie załącznika nr 1 do regulaminu w sposób jasny i precyzyjny. Przekaz reklamowy nie posługuje się pojęciem „każde AGD” lecz „Duże AGD”. Z akcji promocyjnej wyłączono m.in. kawy, herbaty, węże do gazu, patelnie oraz odkamieniacze, które dużym AGD niewątpliwie nie są.

Wobec powyższego przyjmując optykę przeciętnego konsumenta nie sposób mówić o możliwości wprowadzenia w błąd.

Zgodnie z regulaminem Promocji klient, który kupił minimalnie dwa produkty dużego AGD o łącznej wartości wskazanej w danym przedziale cenowym np. 1000,00 zł brutto – 1999,99 brutto; 2000,00 brutto – 2999,99 brutto otrzymywał rabat odpowiednio 100,001 i 200,00 zł itd.

Skarżący prezentuje oczekiwania, które nie są realne, zupełnie nie realne jest wymienienie wszelkich warunków Promocji w komunikacie krótkim komunikacie reklamowym, w takim przypadku w myśl złożonej skargi należałoby komunikować cały regulamin. W komunikacie reklamowym powinny być wymienione warunki, które są najistotniejsze z punktu przeciętnego konsumenta. Warunkiem istotnym w przedmiotowej Promocji było zakupienie minimum dwóch produktów AGD i warunek ten był wymieniony w komunikacie reklamowym.

Skarżący przedstawia zindywidualizowaną potrzebę uzyskania informacji, która była nieprzydatna dla przeciętnego konsumenta. Dla ilustracji należy wskazać, że w regulaminie znajduje się postanowienie, że „Rabat nie podlega zamianie na gotówkę ani inne ekwiwalenty „, czy spółka również powinna komunikować ten punkt regulaminu w reklamie radiowej – oczywiście nie, gdyż nie jest to informacja istotna dla przeciętnego konsumenta.

[Możliwość podzielenia zakupów]

Kupując w ramach promocji minimalnie dwa produkty można było przekroczyć kwotę wskazywaną przez Konsumenta dokonując prostego podziału zakupów, zamiast dokonywać ich jednocześnie. Na przykład kupując 10 produktów za łączną kwotę 16.000,00 zł, wystarczyłoby wyłączyć dwa produkty za tysiąc złotych do formalnie oddzielnej transakcji i w dalszym ciągu otrzymać 100 zł za każdy wydany tysiąc. Takie rozwiązanie również nie stwarza problemu dla przeciętnego konsumenta.

[brak możliwości zweryfikowania twierdzeń skarżącego w zakresie wybranych produktów]

Brak wskazania jaki produkty wybierał Skarżący, uniemożliwia spółce szczegółowe odniesienie do twierdzeń o tym, że niemożliwe było uzyskanie rabatu 100 zł za każdy wydany tysiąc powyżej wskazanego limitu przy zakupie dwóch produktów. Skarżący nie wskazał, że kupując produkty nie był w stanie uzyskać stosownego rabatu. Dla ilustracji oderwania przedstawianego przez skarżącego problemu, należy wskazać że ceny dużego AGD wahają się średnio w przedziale pomiędzy 1000 zł a 2000 zł. Wskazany limit wynika z faktu, że spółka pada ofiarą masowych zakupów przez hurtowników oraz konkurencję, którzy konsumentami nie są, a skupują całość stanów magazynowych spółki, tylko po to by wprowadzić towary do obrotu po upływie okresu Promocji w cenie niższej niż regularna oferowana przez Spółkę.

Spółka zauważa jednocześnie, że transakcje dokonywane w sklepie stacjonarnym, czy przez Internet z odbiorem w sklepie stacjonarnym mogą być opłacane gotówką. Zgodnie zaś z art. 19 pkt 2 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U.): „Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.”.

Skarżący, pomijając, że nie wskazuje realnego przypadku kiedy do naruszenia interesów konsumentów mogłoby dojść, wyraża oczekiwania zmiany tradycyjnego gotówkowego sposobu płatności w sklepach spółki.

Mając na uwadze powyższą argumentację. Promocja nie narusza zasad prawa powszechnie obowiązującego, jak i zasad Kodeksu, a wobec tego skarga w przedmiotowej sprawie jest bezzasadna.

Wobec powyższych argumentów wnoszę jak na wstępie.”– pisownia oryginalna

 

3. Zespół Orzekający zważył co następuje: 

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama  była prowadzona z należytą starannością i zgodnie z dobrymi obyczajami.

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie wprowadzania odbiorców  w błąd co do istotnych cech w tym właściwości reklamowanych produktów.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

 

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu rozpatrywania skarg, Skarżący oraz Skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt.  37, 37¹, 37² oraz 37³.