Uchwała Nr ZO 64/12 w sprawie reklamy firmy Nestle Polska S.A.

Uchwała Nr ZO 64/12 z dnia 24 maja 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/24/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Wojciech Tomczak — przewodniczący,
2) Magdalena Czaja — członek,
3) Krystyna Jarosz — członek,

na posiedzeniu w dniu 24 maja 2012 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/24/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Nestle Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargę.


2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/24/12.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna mleka Gerber 2.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „uważam, że reklama mleka gerber może wprowadzać w błąd, ponieważ podaje, że 85% mam korzysta z mleka Gerber, a z moich doświadczeń wynika, że większość osób tego mleka nie stosuje (przynajmniej nie w gronie moich znajomych). jest jakieś wyjaśnienie do tych 85% (była gwiazdka przy procentach), ale niestety reklama jest na tyle krótka, że jeszcze nie udało mi się przeczytać, co ta gwiazdka oznacza. czy oznacza to, że 85% wszystkich mam podaje mleko Gerber? Chyba to kłamstwo, czyż nie?”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 2 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że „użyte w reklamie dane oraz nieobjęte tym pojęciem w rozumieniu Kodeksu terminy naukowe, cytaty z publikacji technicznych lub naukowych muszą wskazywać źródło oraz nie mogą być używane w sposób wprowadzający w błąd. Dane muszą być prezentowane w sposób poprawny metodologicznie. Prezentacja danych statystycznych musi w szczególności uwzględniać reguły wnioskowania statystycznego, w tym zjawiska błędu statystycznego.”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony wniósł o oddalenie skargi z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy. Jednocześnie, Skarżony złożył wyjaśnienia.

Skarżony wyjaśnił, że zaskarżona reklama mleka następnego Gerber emitowana była w lutym w stacji TVN. Reklama ta trwała 10 sekund i zawierała werbalny komunikat o treści Już 85% dzieci polubiło mleko Gerber 2″. Do tego komunikatu dołączone było wyjaśnienie (wyświetlane na dole ekranu), że „Swoją opinią podzieliło się z nami 4 250 mam, które na etapie wprowadzania do diety mleka następnego wypróbowały mleko Gerber 2 w ramach kampanii prowadzonej przez firmę Streetcom Polska (1 kampania 29.11.2010-02.01.2011, 2 kampania 13.06-17.07.2011.)”

W opinii Skarżonego, treść przedmiotowej reklamy nie jest wprowadzająca w błąd, gdyż nie informuje jej adresatów – wbrew temu co podniesiono w skardze – że 85% mam korzysta z mleka Gerber. Zdaniem Skarżonego, reklama ta została błędnie odczytana przez Skarżącą konsumentkę, gdyż nie zawierała treści, które konsumentka przypisała tej reklamie. Sens komunikatu tej reklamy był taki, iż 85% dzieci spośród tych, które spróbowały mleka Gerber 2, polubiło ten produkt. Z tego przekazu nie wynika wniosek, iż 85% dzieci jest karmione mlekiem Gerber 2. Nie wynika również, że dzieci, które spróbowały produkt, nie są karmione przez mamy innymi konkurencyjnym produktami. Nie wynika nawet, że dzieci, które spróbowały mleka Gerber 2 i je polubiły, są dalej tym mlekiem karmione.

Skarżony wyjaśnił, że starał się w sposób rzetelny wyjaśnić sens komunikatu i źródło jego powstania i dlatego umieścił w reklamie rozbudowaną informację, iż opinia pochodzi od 4.250 mam, które w ramach kampanii prowadzonej przez agencję Streetcom wypróbowało mleko Gerber 2 na etapie wprowadzania do diety dziecka mleka następnego.
Skarżony zwrócił uwagę, że przedmiotowa reklama trwała 10 sekund i poza omawianym powyżej komunikatem, zawierała również informację o trwającej promocji mleka następnego Gerber. W tak krótkiej reklamie, trudno więc było przekazać cytowane wyżej wyjaśnienie w sposób bardziej czytelny dla odbiorcy, nie tracąc jednocześnie dynamiki i atrakcyjności przekazu reklamowego.

Skarżony wskazał, że w okresie emitowania w TVN zaskarżonej reklamy, prowadzona była w prasie „parentingowej” analogiczna kampania reklamowa mleka Gerber 2. Reklamy te zawierały hasło „85% mam powiedziało nam, że ich dziecko polubiło mleko Gerber 2 ” wraz z cytowanym powyżej wyjaśnieniem. Dodatkowo analogiczne hasło „85% mam powiedziało nam (..)” wraz z cytowanym wyjaśnieniem umieszczone było na stronie www.gerber.pl, do której to strony odsyłała zresztą sama zaskarżona reklama. Hasło to wraz z wyjaśnieniem znajduje się w dalszym ciągu na tej stronie i w sposób łatwy można zapoznać się tym komunikatem. Skarżony stwierdził, że wierzy więc, iż duża część adresatów reklamy – rodziców małych dzieci, interesujących się tematyką dziecięcą miała możliwość pełnego zapoznania się z informacją dotyczącą przeprowadzonego przez nas badania, na podstawie którego sformułowaliśmy przekaz reklamowy.

Na koniec Skarżony poinformował, że w chwili obecnej zaskarżona reklama nie jest emitowana w stacjach telewizyjnych (kampania reklamowa w tych mediach zakończona została w lutym br).

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający zaznaczył, że prezentowane w reklamie dane, iż „już 85% dzieci polubiło mleko następne Gerber”, zostały potwierdzone w badaniu.

Zespół Orzekający stwierdził, że reklamodawca dołożył wszelkich starań, aby informacje na temat wyników i metodologii badania były dostępne dla konsumentów.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.