Uchwała Nr ZO 67/14 w sprawie reklamy firmy Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 67/14
z dnia 2 września 2014 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/31/14

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Jarosław Sobolewski – przewodniczący,
2) Małgorzata Ołdak – członek,
3) Wojciech Piwocki – członek,

na posiedzeniu w dniu 2 września 2014 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/31/14 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Pabianicach (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/31/14.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna produktu leczniczego o nazwie Valerin Max.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„produkt: walerin max
opis reklamy: Reklama zawiera treści w tonie agresywnym oraz zachowanie postaci również w stanie agresji, naśladowane przez najmłodszych odbiorców .
Treść skargi: Szanowni Państwo pragnę zgłosić do usunięcia reklamę produktu walerin max.
Reklama jest agresywna i wzbudza bardzo negatywne dla dobra odbiorcy sceny. Agresywne czytanie reklamowanego produktu oraz sceny zawierające agresywne zachowanie, bardzo często naśladowane przez dzieci w szkole i przedszkolu. Dzieci naśladują ta chorą reklamę chodząc po korytarzu i w złości rozrzucając wszystko co im sie pod ręce nawinie. Proszę o rozpatrzenie mojej skargi i usuńcie tej okropnej, propagującej agresywne zachowanie reklamy, naśladowanej przez małe dzieci które naśladując występujące tam sceny chodzą po pomieszczeniach i zrzucając w złości wszystko co stanie im na drodze..”- pisownia oryginalna.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.

Wniósł także o uznanie reklam za niezgodne z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.”.

Arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „Przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„W odpowiedzi na skargę konsumencką sygn. akt K/31/14 chcemy na wstępie podkreślić, że nie jest to reklama skierowana do dzieci, tym samym dzieci nie są odbiorcami tego spotu reklamowego. Wobec tego nie doszło do naruszenia art. 25 i art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy, stąd zarzuty, że reklama produktu Valerin Max jest sprzeczna z ww. przepisami, należy uznać za chybione.

Odnosząc się natomiast do kwestii zarzutu niezgodności reklamy z art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy wyraźnie zaznaczamy, że treść spotu ani w warstwie słownej ani w graficznej nie zawiera elementów zachęcających do przemocy. W żaden sposób nie można zgodzić się, że reklama jest agresywna czy też zawiera sceny pełne agresji. Co więcej, brak jest jakichkolwiek dowodów, wskazujących, że to właśnie po obejrzeniu tej konkretnej reklamy, jak twierdzi Skarżący „dzieci (…) chodząc po korytarzu i w złości rozrzucając wszystko co im się pod ręce nawinie”. Biorąc po uwagę cały przekaz reklamy zdumiewające jest to, że Skarżący powiązał zachowanie dzieci właśnie ze spotem reklamowym Valerin max, nie dostrzegając przy tym, jak wiele niepoprawnych zachowań ma miejsce wśród najbliższego otoczenia małoletnich. Niekwestionowany jest bowiem fakt, że opisane przez Skarżącego zachowania, są często efektem tego co dzieci oglądają w bajkach, które wielokrotnie, pomimo tego że są one właśnie skierowane do dzieci, zamiast przedstawiać właściwy sposób postępowania, wzorce do naśladowania, stanowią tego zaprzeczenie. Zasadne jest również stwierdzenie, iż w programach informacyjnych i publicystycznych emitowanych w stacjach telewizyjnych bardzo często pokazywane są sceny, które rzeczywiście przedstawiają sceny przemocy, agresji i złości.

Reasumując, jak zostało to już wskazane na wstępie reklama Valerin max nie jest skierowana do dzieci ani dzieci nie są jej odbiorcą, nie zawiera również treści o charakterze przemocy.

Wobec tego, wymaga stanowczego podkreślenia fakt, że brak jest jakiegokolwiek związku pomiędzy spotem reklamowym Valerin max a opisywanymi przez Skarżącego zachowaniami dzieci.

W świetle powyższego stawiane zarzuty naruszenia Kodeksu Etyki Reklamy są bezzasadne.”
– pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżącego.
Zespół Orzekający wziął pod uwagę, że reklama jest utrzymana w animowanej i żartobliwej konwencji, dopuszczającej posłużenie się przerysowanymi zachowaniami postaci.
W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie narusza dobrych obyczajów i nie promuje agresywnego zachowania.

Zespół Orzekający nie dopatrzył się również w reklamie treści zagrażających fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci lub młodzieży.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 30 października 2013r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.

Zdanie odrębne do Uchwały Nr ZO 67/14
z dnia 2 września 2014 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt: K/31/14

Przewodniczący Zespołu Orzekającego Pan Jarosław Sobolewski, który zgłosił votum separatum, stwierdził, że ze względu na to, iż w dominującej części reklama jest utrzymana w animowanej formie podobnie jak większość bajek nadawanych w kanałach dla dzieci oraz emitowana na ogólnie dostępnych kanałach bez ograniczenia co do pory emisji może być oglądana przez dzieci i zwracać ich uwagę. Zachowanie bohatera wyraża złość i różne formy jego ekspresji w związku z czym może powodować zachętę do naśladownictwa wśród dzieci, szczególnie, że estetyka reklamy odwołuje się do bardzo popularnej wśród nich serii gier komputerowych SIMS. Reklama prezentując agresywne zachowania wśród bezkrytycznych odbiorców jakim są dzieci, może tworzyć wrażenie ich uzasadnionej obecności w codziennym życiu tworząc niepożądany społecznie wzorzec przez co narusza Art. 5, Art. 25 i Art. 32 KER.