Uchwała Nr ZO 114/15 w sprawie reklamy firmy Decathlon Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 114/15
z dnia 5 sierpnia 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/73/15

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Andrzej Garapich – przewodniczący,
2) Beata Ptaszyńska-Jedynak – członek,
3) Rafał Karski – członek,

na posiedzeniu w dniu 5 sierpnia 2015 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/73/15 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Decathlon Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/73/15
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna kurtek puchowych.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł iż:
„Treść skargi: W reklamie kurtek puchowych pokazane jest jak dziko żyjąca sarenka podchodzi do człowieka, który ją przytula. Przesłanie jest, że każdy potrzebuje ciepła. Prawdopodobnie twórcy reklamy nie wiedzą, że podchodzenie dzikich zwierząt do człowieka, w tym sarenek, może być jednym z objawów wścieklizny. Zwierząt tak się zachowujących nie wolno dotykać, a tym bardziej przytulać. Wkodowanie w świadomość dzieci zachowania z reklamy może się więc skończyć tragicznie, gdy znajdą się w podobnych okolicznościach. ” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu etyki Reklamy, z uwagi na to, że „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.

Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 23 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa.”.

Arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy, „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający zaznaczył, że świadomy i rozważny konsument wie, że dzikich zwierząt nie powinno się przytulać i nie będzie odbierać przedmiotowej reklamy bezkrytycznie.
W opinii Zespołu Orzekającego reklama nie wyczerpuje znamion naruszenia art. 2 ust.1, art. 8 i art. 23 Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający stwierdził, że reklama nie nadużywa zaufania odbiorców, ani też nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.
W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie zawiera treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa dzieci i młodzieży.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.