Uchwała Nr ZO 30/09 w sprawie reklamy Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego
Uchwała Nr ZO 30/09 z dnia 14 maja 2009 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/23/09
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Anna Grzelońska— przewodnicząca,
2) Marek Janicki — członek,
3) Sławomir Jędrzejewski — członek,
na posiedzeniu w dniu 14 maja 2009 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/23/09 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Teatr Nowy z siedzibą w Poznaniu (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej
postanawia
oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/23/09.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna (na telewizorze Samsung umieszczonym w Warszawie na skrzyżowaniu ulic Marszałkowskiej i Al. Jerozolimskich) przedstawienia Teatru Nowego „Arka Noego. Nowy Koniec Europy”.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że „reklama pokazuje szczegółowo zakrwawione i poranione ciało kobiety, fragmenty o przemocy. Przekaz zawiera bulwersujące obrazy przemocy i krzywdy, co narusza moje poczucie estetyki i bezpieczeństwa. Nie chcę być zmuszana do obcowania z przemocą, uważam też, że jeszcze bardziej jest to niewskazane dla dzieci. Reklama występuje nie tylko w postaci filmu na wspomnianym ekranie, ale też na plakatach w różnych częściach miasta, które przedstawiają również krwawy obrazek.”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.”
Arbiter-referent wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.
Arbiter-referent poinformował również iż zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.
Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama przedstawienia teatralnego ukazuje konwencję w jakiej utrzymany jest spektakl, dlatego Zespół Orzekający nie dopatrzył się naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający stwierdził, że przedmiotowa reklama mieści się w dopuszczalnych ramach i nie narusza dobrych obyczajów.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 czerwca 2008r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
