Uchwała Nr ZO 52/15 w sprawie reklamy firmy Euro-net Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 52/15
z dnia 9 kwietnia 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/177/14

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Andrzej Garapich – przewodniczący,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Paweł Wiśniewski – członek,

na posiedzeniu w dniu 9 kwietnia, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/177/14 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie Internetowej Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia uznać, że reklama narusza normy Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/177/14
Przedmiotem skargi była reklama Internetowa piekarnika marki Electrolux wyposażonego w panel dotykowy oferowanego w sklepie RTV EURO AGD.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„produkt: EOC5951AOX
opis reklamy: Piekarnik Electrolux z kolorowym wyświetlaczem dotykowym – RTV EURO AGD http://www.youtube.com/watch?v=pvqkwGf7YIA

Treść skargi: zakupiłem prezentowany na reklamie piekarnik z pełnym przekonaniem że posiada on funkcjonalność zgodnie z opisem zamieszczonym na stronie reklamy, jak również z funkcjonalnością na filmie reklamowym. Okazuje się że model reklamowany nie posiada prezentowanych na filmie funkcji kolorowego wyświetlacza dotykowego. zgłosiłem reklamację do sklepu EURO RTV AGD jedna pozostaje ona od 3 dni bez odpowiedzi.
reklama w mojej ocenie celowo wprowadza w błąd klienta poprzez treść przekazu zawierającą odmienne informacje o rzeczywistych funkcji piekarnika.”. – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.

Ponadto zarzucił niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu oraz złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

„W imieniu mojego Mocodawcy, Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (Skarżony), pełnomocnictwo w załączeniu, wobec zawiadomienia Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy datowanego na 23 lutego 2015 r., o skardze konsumenta przeciwko Skarżonemu, realizując przysługujące Skarżonemu uprawnienie do ustosunkowania się co do treści skargi konsumenckiej, wnoszę o:

-odrzucenie skargi konsumenckiej, albowiem wobec pkt 37 Regulaminu Rozpatrywania Skarg (Regulamin) nie może być rozpatrzona przez Komisji Etyki Reklamy,
-odrzucenie skargi konsumenckiej, z uwagi na brak legitymacji biernej przez Skarżonego w przedmiotowym postępowaniu tj. nic posiadanie przymiotu reklamodawcy. A w przypadku, gdyby Komisja Etyki Reklamy nic znalazła podstaw do odrzucenia skargi zgodnie z powyższym wnioskiem, wnoszę o: oddalenie w całości skargi konsumenckiej prowadzonej z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy z dnia 10 marca 2014 r. (Kodeks), w szczególności art. 8 oraz 10.

W uzasadnieniu powyższych wniosków wskazuję, co następuje:

1. [Przesłanki odrzucenia skargi] Zgodnie z pkt 37 Regulaminu Zespół Orzekający rozpoznając skargę może podjąć uchwałę, w której może: i) odrzucić skargę, ii) oddalić skargę, iii) uznać, że reklama narusza normy Kodeksu, iv) uznać, że w reklamie powinny zostać wprowadzone zmiany, v) zająć stanowisko skierowane do oskarżonego.

Wobec powyższego wskazuję, że uwzględniając przedstawiony katalog orzeczeń jakie mogłyby zapaść w przedmiotowym postępowaniu Zespół Orzekający nie ma możliwości ich zastosowania w całości. Skarżony nie korzysta już ze wskazanej reklamy. Powoduje to, że wobec Skarżonego nie może zostać podjęte uchwała w zakresie pkt 37 d) i c) Regulaminu, gdy treść wskazanych przepisów jednoznacznie przesądza, że mogą one mieć zastosowanie jedynie wobec reklam obecnych na rynku. Podejmując uchwałę Zespół Orzekający nie może swobodnie stosować pkt. 37 Regulaminu. To z kolei wyklucza wszechstronne i relewantne do zdarzenia zbadanie sprawy oraz wydawanie orzeczenia. Ze względów faktycznych (nie merytorycznych) zakres rozstrzygnięcia zostaje ograniczony wyłącznie do pkt 37 a) – c) Regulaminu, co uniemożliwia właściwe rozpoznanie sprawy.

2. [Brak legitymacji biernej Skarżonego] Skarżona reklama jest produkcją zrealizowaną przez producenta piekarnika tj. Electrolux, co jednoznacznie wynika z umieszczonego logo na wstępie spotu jak i jego ukazywania przez cały czas emisji reklamy.
Co więcej przedmiotowy film jest wyświetlany również na oficjalnym kanale producenta pod linkiem https://www.youtube.com/watch?v=GuOSQzglZTO. Film ten był wykorzystywany jedynie z intencją przekazania informacji jakie zostały doręczone Skarżonemu przez producenta produktu.
Ponadto nie można pominąć faktu, że to producent przedstawionego w reklamie produktu a nie Skarżony winien występować w charakterze uczestnika w przedmiotowym postępowaniu ponieważ stosownie do definicji reklamodawcy określonej w Kodeksie, za reklamodawcę uważa się podmiot, który zwłaszcza odpłatnie lub za wynagrodzeniem w innej formie, zlecił do wykonania reklamę z przeznaczeniem do dystrybucji, a przekaz reklamowy dołączy tego podmiotu, lub jego działalności, lub jego produktu, lub produktu pozostającego w jego dyspozycji. Odnosząc powyższą definicji do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy należy podkreślić, że to nie Skarżony zlecił wykonanie reklamy z przeznaczeniem na jej dystrybucję a przekaz reklamowy nie dotyczy jego produktu. Wszelkie powyższe czynności zostały zlecone i wykonane na rzecz Electrolux. Tym samym nie Skarżony lecz Electrolux winien być uczestnikiem
tego postępowania.

[Podstawy wniosku o oddalenie skargi]

Ogólne, powszechnie wiążące zasady reklamowania produktów określone są w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 r., (uznk). Wprowadza ona do prawa polskiego pojęcie czynu nieuczciwej konkurencji, którego dopuszcza się przedsiębiorca reklamujący swoje towary czy usługi, ewentualnie agencja reklamowa, która reklam wykonała. W świetle uznk, czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:

-reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;
-reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
-reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
-wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
-reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji .

Ponadto, zasady dotyczące reklamy zostały precyzyjnie uregulowane przez Radę Reklamy w Kodeksie.

Odnosząc się do skargi, w świetle przepisów uznk oraz postanowień Kodeksu należy stwierdzić, że skarżona reklama nie wyczerpuje ani powyżej wskazanych znamion czynu nieuczciwej konkurencji, ani zasad opisanych w kodeksie w szczególności w szczególności art. 8 oraz 10.

Jak już zostało wskazane, reklama zgłoszona przez konsumenta jest produkcją zrealizowaną przez producenta piekarnika tj. Electrolux, co jednoznacznie wynika z umieszczonego logo na wstępie spotu jak i jego ukazywanie przez cały czas emisji reklamy. Spółka w żaden sposób nie brała udziału w realizacji filmu reklamowego nie mając jednocześnie wpływu na jego treść oraz formę. Spółka Euro-net sp. z o.o., dopełniła zadość obowiązkowi informacyjnemu na temat właściwości produktu, wskazując jednoznacznie, że przedmiotowy piekarnik posiada funkcję sterowania, elektroniczno – dotykowego (sensorowego) na froncie piekarnika. Mimo to cena przedmiotowego produktu zareklamowanego przez konsumenta została obniżona w sposób satysfakcjonujący dla klienta.

Nie bez znaczenia z punktu widzenia niniejszego postępowania, jest fakt, że skarżony przekaz reklamowy nie jest obecnie emitowany, zatem w żaden rzeczywisty sposób nie narusza ona ani powszechnie obowiązujących norm obyczajowych z uwagi na brak elementu faktycznego funkcjonowania w obrocie.

Wobec powyższych argumentów wnoszę jak na wstępie.”. – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy. W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nadużywa zaufanie odbiorców oraz wykorzystuje ich brak doświadczenia i wiedzy.
Zespół Orzekający podzielił również zarzut naruszenia art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy. Zdaniem Zespołu Orzekającego, przedmiotowa reklama wprowadza w błąd jej odbiorców w odniesieniu do istotnych cech reklamowanego produktu. Bez żadnych wątpliwości można stwierdzić, że urządzenie którego dotyczy skarga nie posiada właściwości wskazanych w filmie reklamowym. Skarżony sam to dostrzegł, zmieniając odpowiednio opis urządzenia. Niemniej jednak, modyfikacja opisu urządzenia nie zmienia faktu, że w filmie reklamowym prezentowana jest funkcjonalność (ekran dotykowy), której piekarnik nie posiada.
Zespół Orzekający zwrócił także uwagę, że film reklamowy producenta piekarnika, wskazany przez Skarżonego w odpowiedzi dotyczy innego urządzenia, niż model, który był przedmiotem Skargi. Jednocześnie, Zespół Orzekający docenił działania reklamodawcy, który po otrzymaniu reklamacji od konsumenta, który zakupił piekarnik – zaproponował konsumentowi rabat.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2013r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.