UCHWAŁY
Uchwała Nr ZO 54/16 w sprawie reklamy firmy Boiron Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 54/16
z dnia 21 lipca 2016 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/32/16
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Małgorzata Augustyniak – przewodnicząca,
2) Magdalena Czaja – członek,
3) Paweł Wiśniewski – członek,
na posiedzeniu w dniu 21 lipca 2016 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/32/16 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie radiowej firmy Boiron Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony),
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/32/16.
Przedmiotem skargi była reklama radiowa leku dostępnego w aptece bez recepty o nazwie Oscillococcinum.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „opis reklamy: Reklama preparatu homeopatycznego. Producent jest Boiron USA.
Treść skargi: (Z góry przepraszam za błędy językowe – język polski nie jest moim językiem ojczystym, ale mam nadzieję że będę się wyrazić w wystarczająco zrozumiały sposób)
Reklama zawiera treść ‘czynna substancja jest…’. To jest sformułowanie wprowadzające konsumenta w błąd, ponieważ w preparacie nie ma cząsteczki substancji aktywnej.
W jednym gramie preparatu znajduje się 0,85 g sacharozy (cukru spożywczego) oraz 0,15 g laktozy (cukru mlecznego). Substancja aktywna ‘znajdująca się’ w sprzedawanym preparacie ma stężenie 200C, odpowiadające 1 części substancji aktywnej na 10^400 (jedynka i 400 zer) części rozpuszczalnika. W praktyce oznacza to, że w peletkach preparatu nie znajduje się ani jedna cząsteczka substancji aktywnej.
Takie stężenie przekracza graniczne rozcieńczenia określone przez liczba Avogadra. Nieuczciwe jest w tej sytuacji mowa o substancji aktywnej.”- pisownia oryginalna.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.
Zarzucił także niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i uczestniczył w posiedzeniu.
„Działając w imieniu Boiron sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ulica Poleczki 21, 02-822 Warszawa, wpisanej do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000152333, kapitał zakładowy w wysokości 10.099.000,- złotych, NIP 951- 20-63-379 , w odpowiedzi na Państwa pismo z dnia 31 maja 2016 roku informuję, że treść reklamy produktu leczniczego Oscillococcinum, wyemitowanej w Radio TOK FM w dniu 10 marca 2016 r. [„Reklama”] pozostaje w pełnej zgodności z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.
Produkt leczniczy Oscillococcinum jest dopuszczony do obrotu w sposób zgodny z postanowieniami ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U.2008.45.271), na podstawie pozwolenia numer IL-2965/LN-H. Przed dopuszczeniem do obrotu Oscillococcinum, jak każdy produkt leczniczy pomyślnie przeszedł długotrwałą i kompleksową weryfikację, określającą wszelkie jego istotne cechy, w tym oczywiście także substancję czynną. Poddanie zatem przez skarżącego w wątpliwość zasadność zamieszczenia wskazanych przez niego informacji, w sposób oczywisty zaprzecza nie tylko obowiązującym przepisom prawa (o czym poniżej), ale i podważa kompetencje organów państwa, które stoją na straży poprawności i zasadności ich zamieszczania, takich jak Urząd Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Główny Inspektor Farmaceutyczny, czy w końcu Minister Zdrowia. Jeżeli zatem, zdaniem przywołanych organów państwa, produkt leczniczy Oscillococcinum zawiera określoną w Reklamie substancję czynną, to podważanie tego faktu przez skarżącego jest co najmniej niezrozumiałe.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 listopada 2008 r. w sprawie reklamy produktów leczniczych (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271), w § 6 ust. 1 pkt 2, wprost nakazuje podmiotowi odpowiedzialnemu, aby wskazał w reklamie produktu leczniczego kierowanej do publicznej wiadomości m.in. nazwę powszechnie stosowaną substancji czynnej. Jest to zatem wymóg wynikający z obowiązującego prawa i jakiekolwiek kwestionowanie go ze strony skarżącego jest całkowicie bezprzedmiotowe. Ponadto wskazać należy, że podana w Reklamie nazwa substancji czynnej jest w pełni zgodna z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego i tym samym realizuje ona wymóg przywołanego powyżej rozporządzenia.
Opinia skarżącego na temat informacji zawartych w Reklamie pozostaje zatem w pełniej sprzeczności z przywołanymi przepisami i stanem faktycznym, powodując tym samym, iż złożoną skargę uznać należy za całkowicie bezprzedmiotową.
Załącznik: CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO OSCILLOCOCCINUM”- pisownia oryginalna.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie nadużywa zaufania odbiorców, ani nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.
W opinii Zespołu Orzekającego reklama nie wprowadza konsumentów w błąd. Zespół Orzekający zaznaczył, że w przedmiotowej reklamie zawarto informację dotyczącą wskazania do stosowania tego produktu: „objawy grypy, przeziębienia i infekcji grypopodobnych: gorączka (do 38,5°C), uczucie ogólnego rozbicia, bóle mięśniowe i kostno-stawowe”, które to sformułowanie jest zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego tego produktu. Zespół Orzekający zaznaczył, że w przedmiotowej reklamie nie zawarto informacji na temat skuteczności produktu.
Na koniec, Zespół Orzekający podkreślił, że przedmiotem oceny Komisji Etyki Reklamy jest wyłącznie przekaz reklamowy pod kątem zgodności z Kodeksem Etyki Reklamy, a nie działalność reklamodawcy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
