Uchwała Nr ZO 81/17 w sprawie reklamy radiowej Ele Taxi
Uchwała Nr ZO 81/17
z dnia 18 października 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/53/17
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Zofia Sanejko – przewodnicząca,
2) Anna Jakubowski – członek,
3) Joanna Łodygowska – członek,
na posiedzeniu w dniu 18 października 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/53/17 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie radiowej firmy Ele Taxi Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/53/17.
Przedmiotem skargi była reklama radiowa ELE taxi.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„Reklama radiowa to wypowiedź, męski głos, który mówi, że wybór taksówki to taka prosta sprawa, zaledwie kilka minut, a to są minuty, które mogą kosztować życie. Reklama sugeruje, że inne sieci taksówkarskie mogą zabić klienta. Przekaz brzmi – Wybór taksówki to tylko kilka minut z życia, minuty, które mogą kosztować cię życie.
Uważam, że ta reklama jest nieetyczna, niepotrzebnie straszy klientów oraz sugeruje, że wybór i korzystanie z innych sieci taksówkarskich jest śmiertelnie niebezpieczne.” – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu”.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8, w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”.
Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający oddalił zarzut naruszenia art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy. W opinii Zespołu Orzekającego, przedmiotowa reklama nie zawiera elementów, które mogłyby zachęcać do aktów przemocy, wykorzystywać zdarzenia losowe, wywoływać lęk lub poczucie strachu.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
