Uchwała Nr ZO/004/20/u z dnia 12 lutego 2020 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/246/19

Uchwała Nr ZO/004/20/u

z dnia 12 lutego 2020 r.

Zespołu Orzekającego

w sprawie o sygn. akt:

KER/246/19

 

  1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

 

  • Wojciech Piwocki – przewodniczący,
  • Małgorzata Rokita – członek,
  • Sławomir Skowerski – członek,

 

na posiedzeniu w dniu 12 lutego 2020 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/246/19 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Ferrero Polska Commercial Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie  (dalej: Skarżony)

 

postanawia

– skargę oddalić.

 

  1. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

 

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/246/19.

Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna/internetowa Kinder Delice pt. „Telefon”.

 

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował: „Reklama promuje kłamstwa i patologie wśród dzieci i dorosłych. Matka oszukuje męża mówiąc że dziecko mówiło coś innego niż naprawdę, Dziecko natomiast oszukuje swoich kolegów kłamiąc że dzwonił do niego kolega. Pokazuje też że wstydzi się rodziców ukrywając to przed kolegami. Reklama jest skierowana do dzieci i może mieć negatywny wpływ na nie. To nie tylko moja opinia bo pod reklamą na YouTube połowa komentarzy jest negatywna a i reakcje na film (3 łapki w górę 8 w dół) o tym świadczą.”- pisownia oryginalna

 

W toku posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter – referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, zgodnie z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Ponadto wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy: reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodna z art. 4 załącznika nr 3 do Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego Sygnatariusze Karty deklarują dołożenie najwyższej staranności, aby w przekazach reklamowych adresowanych do dzieci oraz w przekazach reklamowych, które nie są bezpośrednio skierowane do nich, jednak ze względu na formę, miejsce i sposób ich prezentowania dzieci są ich odbiorcami, nie pojawiały się treści mogące wpływać negatywnie na ich rozwój.

 

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu; Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści: „Szanowni Państwo, w związku z Państwa pismem z dnia 20 stycznia 2019 r. informującym o wpłynięciu skargi konsumenckiej na reklamę internetową Kinder Delice „Telefon” 30 sek. („Reklama”) spółki Ferrero Polska Commercial Sp. z o.o. („Spółka”), pragniemy zwrócić uwagę na następujące okoliczności, podkreślając, iż w ocenie Spółki przedmiotowa reklama nie narusza postanowień Kodeksu Etyki Reklamy.

Zdaniem Arbitra – referenta, skarga konsumencka dotyczy zarzutu naruszenia art. 2 oraz art. 25 i art. 4 zał. 3 Kodeksu Etyki Reklamy.

Zgodnie z nimi działania reklamowe mają być wykonywane „z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji”, a sama reklama „nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”.

–             Art. 25 – Reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.

–             Art. 4 załącznika nr 3 -Sygnatariusze Karty deklarują dołożenie najwyższej staranności, aby w przekazach reklamowych adresowanych do dzieci oraz w przekazach reklamowych, które nie są bezpośrednio skierowane do nich, jednak ze względu na formę, miejsce i sposób ich prezentowania dzieci są ich odbiorcami, nie pojawiały się treści mogące wpływać negatywnie na ich rozwój.

Zarzuty Skarżącego sprowadzają się do twierdzenia, że Spółka poprzez Reklamę „promuje kłamstwa i patologie wśród dzieci i dorosłych. Matka oszukuje męża mówiąc że dziecko mówiło coś innego niż naprawdę, Dziecko natomiast oszukuje swoich kolegów kłamiąc że dzwonił do niego kolega. Pokazuje też że wstydzi się rodziców ukrywając to przed kolegami. Reklama jest skierowana do dzieci i może mieć negatywny wpływ na nie”. “

Odnosząc się do tak postawionych zarzutów, Spółka pragnie w pierwszej kolejności podkreślić, że przygotowując każdą kampanię reklamową, zwłaszcza produktów Kinder, stara się przestrzegać bardzo rygorystycznie wszelkich zasad postępowania etycznego weryfikując zamieszczane treści na różnych płaszczyznach: prawnej, zgodności z Kodeksem Etyki Reklamy, a przede wszystkim odbioru przez grupę docelową, w tym przypadku matki.

Zarówno scenariusz, jak i charakter Reklamy zaplanowany został w humorystyczny oraz zabawny sposób, niezagrażający relacjom familijnym/rodzinnym. Reklama bazuje na tym, że dla rodzica dzieci zawsze za szybko dorastają i dążą do samodzielności, jednocześnie podkreśla stały kontakt dziecka z rodzicem. Pokazuje, jak ważne dla dziecka jest budowanie relacji społecznych/ bycia w grupie.

Weryfikacja sposobu postrzegania przez matki przekazu zawartego w Reklamie odbyła się poprzez realizację dwóch badań konsumenckich, poprzedzających emisję kampanii, przeprowadzonych przez dwie niezależne Agencje Badawcze:

Badanie Ipsos – Reklama została przebadana przez Ipsos w listopadzie 2018 r. w ramach – regularnie prowadzonego dla Spółki – badania Global Advertising Tracking na reprezentatywnej grupie (respondentami w badaniu było 201 matek dzieci w wieku 3-12 lat).

Reklama nie wzbudzała negatywnych emocji, została oceniona jako istotnie bardziej zabawna, sprawiała, że matki dobrze się czuły, była oceniona jako wyjątkowa i przekonująca.

 

Badanie Kantar – Drugie, niezależne badanie dotyczące Reklamy zostało przeprowadzane przez firmę Kantar w listopadzie 2019 r. w ramach – regularnie prowadzonego dla Spółki – badania Global Advertising Tracking, na reprezentatywnej grupie (201 matek dzieci w wieku 3-12 lat).

Reklama ponownie została pozytywnie oceniona jako istotnie bardziej zabawna i przekonująca.

 

Spółka, w ramach Działu Jakości Ferrero, prowadzi Serwis Konsumencki, gdzie nasi odbiorcy mogą sygnalizować wszelkie wątpliwości dotyczące produktów, czy też kampanii reklamowych, a te są zawsze traktowane z najwyższą powagą. Na dowód właściwego odbioru Reklamy przez nasz target docelowy (matki), możemy potwierdzić, iż, na dzień dzisiejszy, nie zarejestrowaliśmy żadnej reklamacji w związku z przedmiotową reklamą.

Negatywną interpretację Reklamy przez Skarżącego, stosowanie takich określeń jak „kłamstwo”, „patologia”, „oszustwo”, uważamy za nadużycie, brak zrozumienia dla emocji jakie kierują uczestnikami reklamy, która tak naprawdę pokazuje bardzo ciepłe relacje rodzinne, w żaden sposób nie zakłócone żartobliwą formą przedstawionej rozmowy odbywającej się między stęsknionymi rodzicami, a synkiem przebywającym na obozie wakacyjnym, troszkę speszonym sytuacją, telefonem od rodziców i rozmową z rodzicami w obecności kolegów.

Spółka podkreśla, iż zawsze kieruje się zasadami Kodeksu Etyki Reklamy, jest jednym z jej sygnatariuszy, przestrzega postanowień, które zobowiązują do wykonywania działań reklamowych z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami i w poczuciu odpowiedzialności społecznej. Spółka stosuje wszelkie dostępne narzędzia do weryfikacji odbioru przekazu reklamowego i dopiero po uzyskaniu pozytywnych opinii decyduje się na emisję reklamy.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o uznanie skargi za bezzasadną oraz odrzucenie zarzutu naruszenia art. 2 oraz art. 25 i art.4 zał. 3 Kodeksu Etyki Reklamy.” – pisownia oryginalna

 

  1. Zespół Orzekający zważył co następuje:

 

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego i nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm art. 2 ust. 1, art. 25 i art. 4 Załącznika nr 3 do Kodeksu Etyki Reklamy. Zespół  Orzekający uznał, iż oceniana reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością  i nie  narusza dobrych obyczajów. Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie treści zagrażających fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci lub młodzieży, ani treści mogących wpływać negatywnie na ich rozwój. W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały. Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.