Uchwała Nr ZO/052/21u z dnia 22 czerwca 2021 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/079/21

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

 

• Ewelina Czuba – przewodnicząca;
• Mikołaj Janicki – członek;
• Maciej Korobacz – członek;

 

na posiedzeniu w dniu 22 czerwca 2021 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/079/21 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie pojawiającej się  w dniu 23 kwietnia 2021 r., produktu dystrybuowanego przez Spółkę Porto Palo Sp. z o.o. , z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

 

postanawia

– skargę uwzględnić.

 

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

 

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/079/21.

Przedmiotem skargi była reklama internetowa Skarżonego zachęcająca do zakupu produktu służącego do stosowania jako opał.

 

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował, iż w reklamie dopatrzył się naruszenia standardów reklamowych z zakresu przekazywanych przez reklamodawcę informacji o charakterze ekologicznym.

 

Treść reklamy:

 

Reklama sponsorowana. Pokazuje ekologiczne ciepło i przyjazny węgiel

 [pisownia oryginalna]

 

Treść skargi:

 

Reklama wprowadza w błąd i nadużywa zaufania odbiorcy.  Nie możemy  mówić o ekologicznym ciepłe pozyskanym z węgla. Sam węgiel również nie może być przyjazny dla środowiska. Jego wydobycie i spalanie powoduje nieodwracalne szkody w środowisku. Zarówno nazwa producenta czy dystrybutora jak i samo hasło wprowadzają w błąd i żerują na braku wiedzy i doświadczenia części konsumentów.

[pisownia oryginalna]

 

 

W toku posiedzenia skargę przedstawiała i popierała arbiter – referent.

 

Arbiter-referent wniosła o uznanie reklamy za niezgodną z art. 2 ust. 1, 8, 33, 34, 35, 36, 37, Kodeksu Etyki Reklamy, tj.:

 

Art. 2

Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

 

Art. 8

 

Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

 

Art. 33

 

Reklamy nie mogą naruszać społecznego zaufania do prawidłowo realizowanych działań podejmowanych w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

 

Art. 34

 

Reklamy nie mogą wykorzystywać braku wiedzy jej odbiorców w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

 

Art. 35

 

Reklamy nie mogą zawierać przekazu, który mógłby wprowadzić konsumentów w błąd w zakresie ochrony środowiska, w tym w szczególności poprzez błędne informowanie o cechach produktów lub co do działań podejmowanych przez reklamodawcę na rzecz ochrony środowiska. Reklamy przedsiębiorców odnoszące się do konkretnych produktów lub działań nie mogą bezpodstawnie rozszerzać skutku reklamowego w zakresie ochrony środowiska naturalnego na całą działalność reklamodawcy.

 

Art. 36

 

Informacja ekologiczna zawarta w reklamie musi być związana z właściwościami reklamowanego produktu i odnosić się do takich jego właściwości, które są aktualne bądź przez cały czas jego użytkowania, bądź okresowo, ale w tym wypadku reklama musi o tym informować odbiorcę.

 

Art. 37

 

Reklamy zawierające ogólne sformułowanie, w szczególności takie jak „przyjazny środowisku” czy „bezpieczny ekologicznie” nie mogą wprowadzać w błąd. Informacja ze wskazaniem na czym polega w tym zakresie efekt produktu, musi być dostępna w punkcie sprzedaży lub dołączona do produktu lub będzie udostępniona beneficjentowi w powszechnie dostępny sposób.

 

Art. 38

 

1. W przypadku, gdy w reklamie wskazuje się na zmniejszenie ilości (liczbę) szkodliwych składników lub innych elementów mających wpływ na stan środowiska naturalnego, przekaz ten nie może wprowadzać w błąd. Informacja ze wskazaniem, na czym polega w tym zakresie pozytywny efekt produktu, musi być prawdziwa. Musi ona być dostępna w punkcie sprzedaży lub dołączona do produktu oraz przedstawiona beneficjentowi.
2. Informacje w reklamie nie mogą odwoływać się do braku składników, cech oraz braku wpływu na środowisko, które nie dotyczą danej kategorii produktów.
3. Informacja w reklamie typu „nie zawiera…” może być używana tylko wówczas, gdy zawartość określonej substancji nie przekracza ilości śladowych.
4. Oznaczenia i symbole dotyczące środowiska naturalnego mogą być używane tylko wtedy, gdy w reklamie wskazane jest źródło ich pochodzenia (przyznania albo nadania) i nie występuje ryzyko pomyłki co do ich znaczenia. Takie oznaczenia i symbole nie mogą fałszywie sugerować, że ich obecność jest związana z decyzją organu administracji rządowej, organu jednostki samorządu terytorialnego lub innych instytucji, których działalność jest związana z ochroną środowiska naturalnego .

 

Skarżony nie był obecny podczas posiedzenia, nie przedstawił również swojego stanowiska.

 

 

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

 

Zespół Orzekający uznał, iż przedmiotowa reklama narusza normy zawarte w treści art. 2 ust. 1, 8, 33, 34, 35, 36, 37, Kodeksu Etyki Reklamy.

 

W świetle zebranych informacji, Zespół Orzekający uznał, iż w skarżonej reklamie doszło do naruszenia norm z zakresu przekazywanych przez Skarżonego informacji o charakterze ekologicznym.

 

Zespół Orzekający pragnie w pierwszej kolejności podkreślić, iż wykorzystywanie przy opisie obiektywnie szkodliwego dla środowiska produktu, jakim jest węgiel, słów takich jak „przyjazny”, może wprowadzać konsumentów w błąd co do faktycznych właściwości produktu w taki sposób, iż może wywoływać u nich mylne wrażenie, że kupując ten, a nie inny rodzaj węgla – sprawią, że ich działania będą w istocie proekologiczne.

 

W drugiej kolejności Zespół Orzekający czuje się w obowiązku podkreślić, iż ze względu na ciągle rosnącą świadomość społeczną z zakresu wiedzy ekologicznej, w tym świadomości odnoszącej się do szkodliwości wydzielanego w toku procesu spalania dwutlenku węgla, wysoce niewłaściwym pozostaje próba wykorzystania chęci przeciwdziałania lub redukcji szkodliwości własnych działań przez konsumentów. W ocenie Zespołu Orzekającego tego rodzaju praktyk nie można uznać za zgodne z prowadzeniem reklam w poczuciu zachowania odpowiedzialności społecznej oraz dobrych obyczajów.

 

W świetle powyższych ustaleń, Zespół Orzekający zdecydował o uwzględnieniu przedmiotowej skargi w całości.

 

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

 

Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.