Uchwała Nr ZO 77/13 w sprawie reklamy firmy MGD-GMW Sp. z o.o. Sp. k.

Uchwała Nr ZO 77/13
z dnia 20 czerwca 2013 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/26/13

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Jarosław Sobolewski – przewodniczący,
2) Wojciech Piwocki – członek,
3) Paweł Wiśniewski – członek,

na posiedzeniu w dniu 20 czerwca 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/26/13 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko MGD-GMW Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Wadowicach (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/26/13.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna produktu o nazwie mus Kubuś.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż „reklama ta sugeruje, że sztuczny, słodzony mus może zastąpić dzienną porcję owoców dla dzieci, zalecaną przez lekarzy. Dodatkowo widać na niej jak babcia gania wnuczka z talerzem owoców, który nie chce ich jeść. Jest to jasny przekaz, że owoce nie są produktem atrakcyjnym dla dzieci, w przeciwieństwie do słodzonego, przemysłowego produktu, do spożycia którego dzieci nie trzeba zachęcać. Jest to reklama szczególnie szkodliwa, ponieważ jest jawnie kierowana właśnie do dzieci. Zniechęcanie do spożywania prawdziwych owoców jest absolutnie niedopuszczalne i skandaliczne. Wszyscy wiemy, że w dzisiejszych czasach jest problem ze zdrowym żywieniem dzieci i otyłością. Wielu ludzi w krajach rozwiniętych umiera przedwcześnie z powodu złego żywienia, które jest pokłosiem nawyków żywieniowych wyniesionych z dzieciństwa. Ten mus może być co najwyżej deserkiem od czasu do czasu, a nie codzienną porcją owoców. Zestawianie go z produktami naturalnymi jest kompletnym nieporozumieniem. Narusza to ważny interes społeczny i dlatego proszę by firma produkująca produkty Kubuś rozsądniej dobierała treści i przekaz.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 23 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa.”.
Ponadto, wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 24, w myśl którego „stosownie do treści art. 8 i art. 10 reklama skierowana do dzieci lub młodzież nie może wprowadzać w błąd poprzez wykorzystywanie ich naturalnej ufności i braku doświadczenia.”.
Arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy, „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i uczestniczył w posiedzeniu.

W odpowiedzi na otrzymaną w dniu 15.04.2013 r. informację o złożeniu przez jednego z konsumentów skargi dotyczącej reklamy telewizyjnej „MUS z owoców i marchwi Kubuś”, Skarżony przedstawił odpowiedź.

Skarżony podniósł, że składający skargę powołuje się na wiedzę z zakresu żywienia człowieka, jego argumenty sprowadzają się w istocie do zarzutu prezentowania w reklamie skierowanej do dzieci niezdrowej żywności, zagrażającej zdrowiu dziecka, powodującej otyłość. Skarżący jednoznacznie klasyfikuje reklamowany produkt jako żywność śmieciową, przyczyniającą się wręcz do ryzyka przedwczesnej śmierci. „Mus Kubuś” nazywany jest w skardze „słodzonym musem”, „słodzonym przemysłowym produktem” i przeciwstawiany jest „prawdziwym owocom”.

W opinii Skarżonego, powyższe twierdzenia świadczą, że składający skargę konsument kierował się emocjami i bezkrytycznym uprzedzeniem wobec żywności przetworzonej („przemysłowej”), nie mającym oparcia w rzeczywistej wiedzy żywieniowej. Skarżący nie zapoznał się przy tym ewidentnie z produktem, który krytykuje.

Skarżony wyjaśnił, że reklamowany mus z owoców i warzyw „Kubuś”, wbrew twierdzeniom Skarżącego, jest produktem bez dodatku cukru (nie słodzonym). Produkt ten nie zawiera substancji konserwujących, zagęstników, ani innych substancji dodatkowych prócz aromatu i witaminy C. Przeciwstawianie musu „Kubuś” „prawdziwym owocom” jest nieporozumieniem, gdyż składnikami tego wyrobu są właśnie owoce i marchew w postaci przecierów i soków, w następujących proporcjach: banan 58 %, jabłko 35 % i marchew 7 %. Owoce i warzywa stanowią wagowo 100 % składu produktu. Z uwagi na swój skład produkt stanowi źródło cennego składnika odżywczego – błonnika. (dowód: wydruk opakowania musu).

Skarżony wskazał, że Mus owocowo-warzywny „Kubuś” jest produktem dopuszczonym do obrotu, spełniającym wszelkie wymagania w zakresie jakości handlowej i bezpieczeństwa żywności. Wyrób ten może być spożywany przez dzieci i co oczywiste nie stwarza jakiegokolwiek zagrożenia dla ich zdrowia, wręcz przeciwnie, stanowi doskonały ekwiwalent świeżych owoców i warzyw, źródło błonnika i witaminy C.

Skarżony podkreślił, że zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) powinno się promować spożywanie 5 dziennych porcji owoców lub warzyw dziennie, nie wyłączając owoców i warzyw przetworzonych (takich jak np. mrożonki, soki owocowe). Na podstawie powyższych zaleceń Agencja Rynku Rolnego prowadzi skierowaną do dzieci kampanię edukacyjną „Owoce w szkole” (informacje na stronie www.arr.gov.pl), w ramach której dystrybuowane są również owoce przetworzone w postaci soków, natomiast Krajowa Unia Producentów Soków prowadzi na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej z Agencją Rynku Rolnego za zgodą Komisji Europejskiej, adresowaną także do dzieci kampanię „5 porcji warzyw, owoców lub soku” (informacje na temat kampanii podane są na stronie internetowej www.kups.org.pl). Przedmiotowy mus również stanowi dzienną porcję owoców i warzyw, jest nawet pod względem zawartości błonnika bardziej wartościowym produktem niż te soki owocowe, które nie stanowią źródła błonnika.

Zdaniem Skarżonego, reklama, której dotyczy skarga, nie zniechęca przy tym dzieci do spożywania „prawdziwych owoców”. W reklamie przedstawiono w sposób humorystyczny, w przejaskrawionej konwencji reklamowej, sytuację, która może mieć odpowiednik w realnym życiu. Nie można zaprzeczyć, że niektóre dzieci niechętnie spożywają świeże warzywa i owoce i właśnie dla takich dzieci mus owocowo-warzywny „Kubuś” stanowi zgodnie z wiedzą żywieniową pełnowartościowy ekwiwalent.

Skarżony podkreślił przy tym, że mimo długotrwałej emisji reklamy przedmiotowa skarga jest jedyną znaną nam skargą konsumencką.

Mając powyższe na uwadze, Skarżony wniósł o orzeczenie przez Radę Reklamy, że przedmiotowa reklama nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie narusza dobrych obyczajów, była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i nie nadużywa zaufania odbiorców, ani nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.

Biorąc pod uwagę że składnikami musu Kubuś są owoce i warzywa w postaci przecierów i soków oraz fakt, że produkt nie zawiera zagęstników, polepszaczy smaku, sztucznych barwików i dodatku cukru (poza cukrami naturalnymi występującymi w owocach), Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie wprowadzenia konsumentów w błąd.

Zdaniem Zespołu Orzekającego, reklama nie zawiera treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa.

W opinii Zespołu Orzekającego, przedmiotowa reklama nie zniechęca dzieci do spożywania nieprzetworzonych owoców lub warzyw.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.