Uchwała Nr ZO 78/18/07o w sprawie reklamy radiowej systemu lokalizacji Soleum
Uchwała Nr ZO 78/18/07o
z dnia 2 lipca 2018 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/77/18
Uchwała KER – w sprawie skargi na przekaz reklamowy nie-sygnatariusza
Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy
ul. Koszykowa 10 lok. 11
00-564 Warszawa
Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Maciej Korobacz – przewodniczący,
2) Małgorzata Augustyniak – członek,
3) Beata Ptaszyńska-Jedynak – członek,
DO:
Skarżący: (bliższe dane a aktach sprawy)
Skarżony: Supra Lex Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu
OPINIA – OCENA PRZEKAZU REKLAMOWEGO
Dnia 3 lipca 2018r. na podstawie pkt. 37 Regulaminu rozpatrywania skarg, Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy będącej organem Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie wyżej wymienionym, powołanym w celu badania zgodności przekazu reklamowego z powszechnie przyjętymi zasadami etyki i dobrymi praktykami rynkowymi, rozpatrzył skargę na reklamę radiową systemu lokalizacji, prowadzoną przez Skarżonego, zarzucającą potencjalne naruszenie w reklamie norm etycznych zawartych w art. 2 ust. 1 i art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy:
postanawia oddalić skargę.
W ocenie Zespołu Orzekającego Komisji Etyki Reklamy zaskarżona reklama:
– była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej
– reklama jest zgodna z następującymi powszechnie przyjętymi zasadami etyki, sformułowanymi w Kodeksie Etyki Reklamy: oceniany przekaz reklamowy nie narusza dobrych obyczajów, w przedmiotowej reklamie dochowano należytej staranności, reklama nie zawiera treści, które bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, mogłyby motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu,
Uzasadnienie
Komisja Etyki Reklamy, działając w celu wytyczania i promowania powszechnie przyjętych zasad etyki oraz dobrych praktyk rynkowych, podjęła się dokonania oceny przekazu reklamowego wskazanego powyżej z uwagi na złożenie na niego skargi zarzucającej mu:
„Wyemitowany został spot w którym na początku kilkuletnie, max kilkunastoletnie dziecko śpiewało piosenkę «Pan Sobieski…» która w pewnym momencie została przerwana, dało się usłyszeć krzyk a następnie dane liczbowe o ilości porwań i zaginięć. Ta reklama w której uczestniczyło dziecko wzbudziła we mnie strach i grozę, Uważam, że nie powinno się emitować reklam bazujących na tych emocjach. Boję się o reakcję mojej partnerki która w przeszłości doświadczyła zaginięcia dziecka gdyby to usłyszała. Prosiłbym o upomnienie firmy Soleum i zaprzestanie emitowania tego spotu. Z góry dziękuję i pozdrawiam.” – pisownia oryginalna
Działając w interesie publicznym i w zakresie doświadczeń wyniesionych ze współpracy z organizacjami konsumenckimi, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także organizacjami promującymi standardy rynku reklamy w innych krajach, jak i na poziomie międzynarodowym (w tym The European Advertising Standards Alliance (EASA) oraz mając na celu ochronę interesów konsumentów Komisja Etyki Reklamy dokonała analizy przekazu reklamowego pod kątem jego zgodności z powszechnie przyjętymi zasadami etyki oraz dobrymi praktykami rynkowymi.
W Skardze na reklamę radiową systemu lokalizacji, podniesiono potencjalne naruszenie norm etycznych zawartych w art. 2 ust. 1 i art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy, które brzmią:
Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. (Art. 2 ust. 1)
Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu. (Art. 6)
Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego i nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia zasad etyki wynikających z norm art. 2 ust. 1 i art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy.
Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością i nie narusza dobrych obyczajów.
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie zawiera treści, które bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, mogłyby motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu.
W ocenie Komisji Etyki Reklamy zaskarżona reklama jest zgodna z zasadami etyki.
Komisja Etyki Reklamy nie jest organem właściwym do oceny zgodności z przepisami prawa, dlatego poleca Biuru Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy poinstruowanie Skarżącego o możliwości zwrócenia się do właściwych organów w celu dokładnego zbadania oraz dokonania wiążącej oceny przekazu reklamowego pod kątem jego zgodności z prawem.
W razie pojawienia się jakichkolwiek pytań prosimy o kierowanie ich do Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy w sposób wskazany na naszej stronie internetowej www.radareklamy.pl. Postaramy się udzielić wszelkich możliwych informacji oraz porad mogących zagwarantować najwyższe standardy etyczne oraz przestrzeganie dobrych praktyk rynkowych na rynku reklamowym w Polsce.
W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak powyżej.
